Koning Minos van Kreta bad tot de zeegod Poseidon en vroeg hem om een teken dat zijn goddelijke recht om te heersen zou bevestigen. Poseidon stuurde hem een prachtige witte stier, in de verwachting dat Minos die ter ere van hem zou offeren. Maar omdat de stier zo mooi was, koos Minos ervoor om hem te houden en offerde in plaats daarvan een andere stier. Een boze Poseidon vervloekte zijn vrouw, koningin Pasiphae, om verliefd te worden op de stier, wat leidde tot de geboorte van Minotaurus, een angstaanjagend wezen met het lichaam van een man en de kop van een stier.
Koning Minos gaf Daedalus, de grootste vakman van zijn tijd, de opdracht een onontkoombaar labyrint te ontwerpen om de Minotaurus in op te sluiten. De kronkelende gangen waren zo ontworpen dat ze niet alleen de Minotaurus in bedwang hielden, maar ook voorkwamen dat iemand de weg naar buiten kon vinden. Na de dood van zijn zoon legde Minos een wrede straf op: elke negen jaar (of jaarlijks, in sommige versies) moest Athene zeven jonge mannen en zeven jonge vrouwen sturen om geofferd te worden aan de Minotaurus.
Theseus, de dappere prins van Athene, sloot zich aan bij het offergezelschap om zijn volk te bevrijden van deze wrede verplichting. Toen hij Kreta bereikte, ontmoette hij Ariadne, de dochter van koning Minos, die verliefd op hem werd en besloot hem te helpen bij zijn zoektocht. Ze gaf Theseus een bol garen om hem te helpen door het complexe labyrint te navigeren.
Ariadne's plan volgend, bond Theseus een uiteinde van de draad vast bij de ingang van het labyrint en begon zijn reis door de kronkelige gangen. Na een hevige en gespannen strijd slaagde Theseus erin het beest te doden, waarmee een einde kwam aan de terreur die zijn volk al jaren teisterde. Hij gebruikte 'de draad van Adrianne' om zijn stappen terug te vinden en leidde ook de andere Atheense jongeren uit het labyrint, waarbij hij tevoorschijn kwam als een held die zowel het labyrint als het wezen erin had overwonnen.
Na zijn overwinning vluchtte Theseus met Ariadne van Kreta, maar hij liet haar later achter op het eiland Naxos. Daar werd ze ontdekt door de god Dionysos, die haar tot zijn vrouw maakte. Het verhaal van koning Minos en de Minotaurus is een integraal onderdeel van de geschiedenis van Knossos en symboliseert de moed om 'monsters' te confronteren en de triomf van dapperheid over angst.
Het Paleis van Knossos is ook diep verweven met de Griekse mythologie, met name de legende van koning Minos, de Minotaurus en het Labyrint. Volgens het verhaal had koning Minos het paleis laten bouwen als een labyrint om de Minotaurus gevangen te houden, een wezen dat half mens, half stier was. De Minotaurus werd later echter gedood door Theseus, de prins van Athene.
Sir Arthur Evans was een Britse archeoloog die aan het begin van de 20e eeuw opgravingen deed in Knossos. Hij bestudeerde de overblijfselen en voerde uitgebreide restauraties uit om meer bekendheid te geven aan de Minoïsche beschaving. Evans reconstrueerde delen van het paleis met beton, een controversiële beslissing die hielp bij het visualiseren van de oude site, maar die een debat op gang bracht over de authenticiteit van dergelijke restauraties in de archeologie.
De ontdekking van de archeologische vindplaats Knossos biedt waardevolle inzichten in de oude Minoïsche beschaving, waaronder de bestuurlijke structuur en technische vooruitgang. De muurfresco's, religieuze symbolen en artefacten onthullen een samenleving met complexe handelsnetwerken, een gestructureerde monarchie en rijke religieuze praktijken.
Bijna elke muur van het Paleis van Knossos is versierd met levendige fresco's, die intieme details onthullen over de Minoïsche manier van leven en hun religieuze rituelen. De Moedergodin en de Stier, die worden gezien als symbolen van vruchtbaarheid en voorspoed, zijn de twee meest prominente motieven die in de meeste van deze schilderijen voorkomen. Kijk uit naar het 'Bull-Leaping' fresco bij de Centrale Rechtbank om dieper in te gaan op hun ceremoniële praktijken.
Het Labyrint is bijna synoniem met het Paleis van Knossos, bekend om zijn complexe netwerk van kamers, binnenplaatsen en gangen. Het doolhofachtige ontwerp van het paleis is ook verbonden met het verhaal van koning Minos, die ooit de Minotaurus in deze kronkelende paden had gevangen. Vandaag de dag is het Labyrint nog steeds een populaire naam voor Knossos, een verwijzing naar de Griekse mythologie.
Het Paleis van Knossos is gebouwd op een aardbevingsgevoelig deel van Kreta en heeft verschillende aardbevingen en branden doorstaan. Deze rampen richtten vaak vernielingen aan in de structuren en moesten steeds weer opnieuw worden opgebouwd. De belangrijkste ramp vond plaats rond 1450 voor Christus, waarschijnlijk een enorme aardbeving of vulkaanuitbarsting, die leidde tot de ondergang van het paleis. Deze gebeurtenissen verzwakten de Minoïsche beschaving en Knossos viel uiteindelijk onder Myceense controle, wat het einde betekende van het gouden tijdperk.
Als belangrijk cultureel en administratief centrum speelde Knossos een vitale rol in het Minoïsche handelsnetwerk over de Middellandse Zee. Door de strategische ligging op Kreta was er interactie met Egypte, de Levant en andere Egeïsche culturen. Archeologische vondsten, waaronder aardewerk, zegels en fresco's, showen dat Knossos een bloeiend centrum voor handel en cultuur was in de oude wereld.
